چرا مصرف گوشت یک عامل خطر آفرین برای دیابت محسوب می شود؟ چرا با کاهش مصرف گوشت به نظر می رسد نرخ ابتلا به دیابت روند تدریجی کاهش را دنبال می کند؟ شاید به جای پرهیز از مصرف گوشت، افزایش مصرف گیاهان و ویژگی های محافظتی موجود در آنها در این زمینه موثر باشد. رادیکال های آزاد می توانند یکی از مهمترین محرک ها برای مقاومت به انسولین باشند، و آنتی اکسیدان های موجود در مواد غذایی گیاهی می توانند به مقابله با آنها کمک کنند.
با دنبال کردن یک رژیم غذایی مبتنی بر مواد غذایی گیاهی، آنزیم های آنتی اکسیدانی در فرد افزایش می یابند. از این رو، نه تنها گیاهان آنتی اکسیدان ها را در اختیار بدن قرار می دهند، بلکه دیوارهای دفاعی آنتی اکسیدانی را نیز تقویت می کند.
مواد مغذی گیاهی موجود در غذاهای گیاهی می توانند به پایین آوردن شیوع بیماری مزمن از طریق فعالیت به عنوان عوامل آنتی اکسیدانی و ضد سرطان و پایین آوردن کلسترول و قند خون کمک می کنند. برخی مواد مغذی گیاهی حتی می توانند چربی سوز باشند که توانایی تسریع از بین بردن چربی در کبد و اندام های دیگر را دارند و با موج التهابی که به طور مستقیم توسط غذاهای حاوی چربی اشباع شده شکل می گیرد، مقابله می کنند. چربی در جریان خون - چه از چربی داخل بدن ناشی شود و چه مصرف چربی - نه تنها مقاومت به انسولین را موجب می شود، بلکه یک التهاب درجه پایین تولید می کند که می تواند به بیماری قلبی و بیماری کبد چرب غیر الکلی منجر شود.
همچنین، فیبر موجود در مواد غذایی گیاهی می تواند مقاومت به انسولین را کاهش دهد. کمک به خلاص شدن از شر استروژن اضافی در بدن یکی از روش هایی که این کار را انجام می دهد. شواهد قوی برای نقش مستقیم استروژن در ابتلا به دیابت وجود دارند و نشان داده شده است که برخی باکتری های روده می توانند در روده بزرگ استروژن تولید کنند. رژیم های غذایی سرشار از چربی و فیبر کم فعالیت متابولیک این باکتری های تولیدکننده استروژن را تحریک می کند. این مشکلی برای مردان نیز محسوب می شود. چاقی با سطوح پایین تستوسترون و افزایش استروژن که نه تنها توسط سلول های چربی بلکه برخی از باکتری های روده تولید شده اند، مرتبط است. باکتری های روده می توانند این دیابتزاها را از چربی که مصرف می کنیم، تولید کنند. با مصرف مقدار فراوان فیبر می توانید به خروج این استروژن های اضافی از بدن کمک کنید.
به عنوان مثال، بانوان گیاهخوار نسبت به بانوانی که همه چیز مصرف می کنند، دو تا سه برابر استروژن بیشتر از طریق مدفوع دفع می کنند و این شرایط می تواند چرایی 50 درصد بالاتر بودن سطوح استروژن خون بانوان همهچیزخوار را توضیح دهد. این تفاوت ها در سوخت و ساز می توانند نرخ پایینتر ابتلا به دیابت در افرادی که رژیم غذایی مبتنی بر گیاهان را دنبال می کنند و همچنین، نرخ پایینتر ابتلا به سرطان پستان در بانوان گیاهخوار را نیز توضیح دهد.
در هر صورت، مصرف مداوم گوشت با خطر ابتلا به دیابت مرتبط است. عادات غذایی به راحتی قابل اصلاح هستند اما مردم و پزشکان تنها در صورت آگاهی از منافع بالقوه آنها این مساله را در نظر خواهند گرفت. شناسایی مصرف گوشت به عنوان یک عامل خطر آفرین برای دیابت می تواند راهنمایی مفید برای مد نظر قرار دادن تغییرات رفتاری و غذایی باشد.
آنچه در معماری روستای کهتویه قابل توجه است، وجود معماری نیمه پلکانی در بافت قدیمی است. خانههای این روستا، پلهپله از اولین تا آخرین خانه پیش رفتهاند و بر روی یگدیگر قرار دارند.
ادامه مطلب
اولین اسکناس در ایران در اواخر قرن هفتم هجری ( 13 میلادی ) و در دوره سلطنت پنجمین پادشاه ایلخانیان منتشر شد. تا پیش از آن ، سکه ، بیجک و برخی اسکناس های خارجی ( بخصوص منات روسی ) در این کشور رواج داشت. اما با الهام گرفتن از پول کاغذی چین ، در این دوره به مردم دستور داده شد تا سکه ها و زرهایی که دارند را تحویل داده و به جای آن پول کاغذی بگیرند – که به آن چاوه گفته می شد. بدین ترتیب برای اولین بار پول کاغذی در تبریز منتشر شد ، هرچند دوامی نداشت و با توجه به مخالفت شدید مردم خیلی زود از رونق افتاد. اسکناس یک درهمی چاپشده در آن زمان، قدیمیترین اسکناس شناخته شده در ایران است که منقّش به «لااله الاالله و محمد رسولالله» میباشد.
پس از آن شاید بتوان دوره قاجار را بعنوان دوره ای مستحکم در ورود اسکناس به بازارها دانست. واحد اصلی پول قاجار تومان، قران و شاهی بود. تومان واژهی ترکی ایغوری است به معنی دههزار که در تقسیمات لشکری هر دههزار سرباز تومان و فرماندهی آنها امیرتومان نامیده میشد. تا پیش از قاجار از این واحد پولی استفاده نمیشد. کوچکترین واحد پول ایران در آخر دوره قاجار، دینار بود. طبیعتا یک تومان معادل ده هزار دینار یا برابر ده قران بود.
پول دورهی قاجار تا اوایل دورهی پهلوی رایج بود. در سال 1308 خورشیدی واحد پول ایران تغییر یافت و از تومان به ریال تبدیل شد. هر چند از آنجاییکه 1 ریال جدید با 1 قران سابق برابر بود، مردم بجای ریال ، همان قران را میگفتند و امروزه نیز همچنان هر دو واحد پولی ریال و تومان مورد استفاده قرار می گیرد.
ادامه مطلب
ادامه مطلب
ادامه مطلب
ادامه مطلب

۱. شفلرا یا گیاه چتری
برگهای این گیاه پنجهایشکل بوده و ارتفاع آن در هوای آزاد به ۳ متر میرسد. معمولا این گیاه دارای یک شاخه اصلی است که برگها روی آن رشد کرده و ارتفاعش افزایش مییابد. شفلرا گیاه صبوری است که حتی با کمترین رسیدگی هم میتواند سالهای زیادی همراه شما باشد.
- این گیاه به نور غیرمستقیم نیاز دارد. بهتر است هرازگاهی گلدان را به آفتاب صبحگاهی منتقل کنید؛ چون در صورت کمبود نور برگها بیحال شده و شادابیشان را از دست میدهند.
- خاک شفلرا باید مرطوب باشد؛ بنابراین در فصل گرما هفتهای ۲ تا ۳ بار و در فصل سرما هفتهای یکبار آبیاری کفایت میکند. بهتر است برای تأمین رطوبت هفتهای دوبار غبارپاشی شود.
- گلدان گیاه جوان به سالی دوبار تعویض نیاز دارد که این مدت با افزایش سن گیاه به سالی یکبار یا ۲ سال یکبار تغییر میکند. اگر تغییر گلدان برایتان مقدور نیست، خاکهای سطحی را با خاک تازه و غنی تعویض کنید.
- برای تکثیر این گیاه میتوانید بعد از ریشه زدن قلمهها، آنها را به گلدانی جدید منتقل کنید.
نکته: درصورتیکه حیوان خانگی دارید، مراقب باشید؛ زیرا برگهای این گیاه برای حیوانات سمی بوده و در صورت خورده شدن میتواند سگ یا گربه محبوبتان را بیمار کند.

۲. کاج مطبق
کاج مطبق نوعی کاج سوزنی است از خانواده اشکوبیان (اشکوبیان درختان همیشه سبزی هستند از راسته کاجیان و دسته مخروطیان). زیستگاه اصلی این گیاه جزیره نورفولک استرالیاست که در آپارتمان بهکندی رشد میکند و به اکسیژن فراوانی نیاز دارد.
- بهترین شرایط برای این کاج نور معمولی، هوای خنک و خاک مرطوب و کمی اسیدی است. بهترین راه جهت تکثیر آن هم کاشت بذر است. قبل از اینکه ارتفاع آن به یک متر برسد، سالی یکبار گلدانش را عوض کنید و پس از آن خاکهای سطح گلدان را با خاک کامپوست نو تعویض کنید.
- آبیاری مناسب برای این کاج در فصل گرما هفتهای دو بار و در فصل سرما هفتهای یکبار است. توصیه میشود خاک را مرطوب نگاه داشته و برای تأمین رطوبت مورد نیاز هفتهای یکبار غبارپاشی شود؛ بهخصوص برگهای قسمت فوقانی.
نکته: کاج مطبق درصورتیکه مورد بیتوجهی قرار گیرد، برگهایش زرد و بیحالت شده و در نگهداری آن مشکل ایجاد میشود؛ بنابراین اگر زمان کافی برای رسیدگی به آن را ندارید بهتر است از این کار صرفنظر کنید.

۳. درخت اژدها یا خون سیاوشان
این گیاه بومی مناطق معتدل آفریقاست و ارتفاع آن تا ۲ متر هم میرسد. درخت اژدها مقاومترین گیاه آپارتمانی از گروه دراسناست که با شرایط نور در داخل سازش میکند. این گیاه در شرایط طبیعی به گل مینشیند که این اتفاق بهندرت در آپارتماننشینیاش رخ میدهد. خوب است بدانید با قطع جوانه انتهایی این گیاه، جوانههای جانبیاش بیدار شده و شروع به رشد میکنند که باعث چند شاخه شدن گیاه میشود.
- خون سیاوشان نور زیاد را ترجیح میدهد اما مراقب باشید که تابش مستقیم آفتاب به برگها صدمه وارد میکند؛ در ضمن این گیاه طاقت خشکی را ندارد بنابراین باید در فصول گرم هفتهای دو بار و در فصول سرد هفتهای یکبار آبیاری شود اما توجه کنید گلدان زهکشی مناسبی داشته باشد. برای تأمین رطوبت هفتهای ۲ تا ۳ بار با آب ولرم غبارپاشی شود.
- ۳،۲ سال اول هر بهار گلدان آن را تعویض کنید و پس از آن تعویض چند سانتیمتر از خاک سطح گلدان با خاک نو کفایت میکند.
- این گیاه از طریق قلمه بهراحتی تکثیر میشود.

۴. نخل دماسبی یا لیندا
این گیاه بومی مناطق خشک جنوب غرب آمریکا و مکزیک است و به زندگی بیابانی عادت دارد. برگهای آن باریک و مقاوم بوده و به شکل مجنون و آویزان هستند که باعث زیباتر شدن گیاه بهخصوص در سنین بالاتر میشود، با گذشت زمان انتهای ساقه ضخیم شده و شکل عجیبی به خود میگیرد؛ به همین علت در انگلیسی به آن پافیلی میگویند. درواقع این پایه بزرگ و ورمکرده آب را در خود ذخیره میکند. ارتفاع لیندا گاهی به ۲ متر هم میرسد. رنگ گلهای آن سفید مایل به کرم است که بهندرت در فصل تابستان در گیاهان مسن دیده میشود.
- این گیاه به سرما حساس است و با توجه به ذخیره آب در پایه متورمش حتی به مدت یک سال، متداولترین عامل نقصان در رشد و از بین رفتنش آبیاری بیشازحد است. آبیاری مورد نیاز این گیاه در فصل رویش ۳ هفته یکبار و در فصل زمستان بهقدری است که برگها پژمرده نشوند. در ضمن بین هر آبیاری اجازه دهید خاک کاملا خشک شود.
- لیندا گیاه کمتوقعی است که به گلدانی با زهکشی مناسب نیاز دارد. زمان مناسب برای تعویض گلدان هر دو سال یکبار است؛ زیرا تعویض زودبهزود باعث ریشهزایی زیاد لیندا شده که این موضوع سبب افزایش ارتفاع و در نتیجه کاهش زیبایی آن میشود.

۵. پاچیرا یا درخت پول
درخت پول به درخت شانس نیز شهرت دارد. شکل برگهای آن کشیده و به رنگ سبز تیره است. سرعت رشدش زیاد بوده و ساقههای آن را میتوان بافت که به زیبایی و قیمت این گیاه زیبا میافزاید.
- نگهداری پاچیرا ساده بوده و به نور متوسط و هفتهای دو بار آبیاری نیاز دارد. در ضمن آبیاری زیاد باعث زردی و سیاهی برگها از نوک میشود. پنجره شمالی بهترین جا برای نگهداری آن محسوب میشود و تکثیرش از طریق قلمه ساقه امکانپذیر است. رطوبت مورد نیاز پاچیرا متوسط رو به زیاد است.
از درخت پول استفاده زیادی در فنگشویی میشود. طبق فرهنگ و سنت کشور چین این گیاه را برای چشمروشنی خرید خانه نو یا فرصتهای کلان کاسبی به یکدیگر هدیه میدهند. آنها اعتقاد دارند این گیاه در رشد، پیشرفت و کسب درآمدشان مهم است؛ بهطوریکه در بیشتر مغازهها، ادارات و خانهها این گیاه به چشم میخورد.

۶. فیکوس بنجامین
فیکوس بنجامین با توجه به سازگاری که در مکانهای مختلف بهخصوص محیطهای سرپوشیده از خود نشان میدهد، از گیاهان محبوب آپارتمانی محسوب میشود. این گیاه بومی جنوب و جنوبشرقی آسیاست و گیاه رسمی بانکوک تایلند محسوب میشود که میوههای کوچک آن غذای مورد علاقه برخی پرندگان مثل فاخته است.
- استفاده از آب بدون املاح و تا حدی ولرم برای این گیاه مطلوبتر است. آبیاری مورد نیاز آن در تابستان حداکثر هفتهای دو بار و در زمستان ۱۰روز یکبار است. آبیاری زیاد از حد و باتلاقی شدن خاک، برگها را زرد کرده و به خزان دچار میکند. توجه کنید کمآبی و سرما نیز این گیاه را دچار خزان میکند.
- فیکوس به نور کم تا متوسط (غیرمستقیم)، گرمای زیاد، خاک همیشه خیس، رطوبت هوای ۵۰ تا ۷۰ درصد و خاک قلیایی احتیاج دارد.
- درصورتیکه صبر و حوصله کافی داشته باشید، میتوانید از طریق قلمه این گیاه را تکثیر کنید.

دریاچهی چورت یکی از بیشمار دریاچههای ایران به شمار میرود که با وجود کم سن بودن، چنین شرایطی دارد. منطقهی آبی محصوری در میان درختان سرسبز که اکوسیستم فوق العادهای را رقم زده است.
معرفی
دریاچهی چورت یا «میانشه» در ۱۰ کیلومتری روستای چورت قرار دارد. دریاچهی مذکور با حدود ۲/۵ هکتار مساحت بر اثر زلزلهای در سال ۱۳۱۸ خورشیدی و مسدود شدن مسیر عبور آب چشمهای در کنار دریاچه به وجود آمد.

همانطور که میبینید عم این دریاچه در مقابل با دیگر دریاچههای طبیعی ایران بسیار کوتاه است، اما شرایط خاصی که در منطقه حکمفرما است، باعث پدید آمدن اکوسیستم زیبا و دیدنی شده است که نمیتوان به سادگی از آن گذشت. قرار گرفتن این دریاچه در میان درختان سرسبز و جنگلهای انبوه محل مناسبی را برای اسکان چند ساعتهی مسافران فراهم اورده است.
نکتهی جالب وجود ماهیان گوناگون درون آب دریاچه است که برخی توسط روستاییها به درون آن ریخته شدهاند و برخی هم بر اثر جابجایی تخم آنها توسط پرندگان و انتقال آنها به درون دریاچه به وجود آمدهاند و طی سالیان بر اثر تولید مثل به جمعیتشان افزودهاند.
شکل کای دریاچهی میانشه به صورت بیضی است و آب آن هرساله با توجه به میزان بارشها تغییر میکند. اگر به سطح دریاچه نگاه کنید، هنوز هم میتوانید تنهی به جا مانده از درختان قدیمی را در آن ببینید.
با وجود هوای بعضا مهآلود، سکوت مرموز، جادهی خاکی کشیده شده در میان درختان، صدای حیوانات و پرندگان مختلف و درختانی که تنها نیم تنهی آنها از آب بیرون زده است، به احتمال زیاد هنگام دیدار از این دریاچه به یاد کشورهای اروپایی و اقلیم خاصشان بیفتید و این موضوع میتواند برایتان جالب باشد.

نام اصلی این دریاچه «میانشه» است، اما به دلیل قرار داشتن روستایی به نام «چورت» در همین نزدیکی آن را بیشتر با این نام میشناسند. هنگام عبور از میان درختان و جادهی خاکی منتهی به دریاچه بوی درختان و گیاهان مختلفی چون ازگیل، گردو، پونه و اویشن شما را از خود بیخود خواهد کرد.
مهم نیست با چه نیتی از این دریاچه دیدن کنید، در هر صورت وقتی آن را ترک میکنید، به احتمال بسیار زیاد تنها چیزی که برایتان میماند یک حال خوب است که با بودن در آغوش طبیعت این ناحیه نصیب شما میشود. اگر به دنبال سکوتی نسبی هستید، اطراف دریاچهی چورت مکانی عالی برای تمدد اعصاب و آرامش است.

دسترسی
همانطور که در آدرس هم ذکر کردیم، باید از جادهی ساری-کیاسر راهی روستای چورت شوید. این مسیر از تهران حدود ۳۵۰ کیلومتر فاصله دارد. به روستای چورت که رسیدید، حدود ۱۰ کیومتر مسیر خاکی را که بگذرانید به این دریاچه خواهید رسید.
قبل از هرچیر میتوانید برای دسترسی آسانتر، از راهنمایان محلی در روستای چورت کمک بگیرید. اگر قصد دارید در این محل بمانید، حتما چادر سفری و وسایل گرمایشی مانند پتو به همراه داشته باشید.

در اینجا امکان ماهیگیری برایتان وجود دارد. فقط یادتان باشد در این مکان شنا نکنید که ممکن است خطراتی را به همراه داشته باشد. البته تورهایی وجود دارد که اگر علاقهمند به این گونه سفر کردن باشید، شرکت در یکی از آنها را به شما پیشنهاد میکنیم. در این صورت میتوانید با نقاط بیشتری به همراه فرهنگ بومی مردم منطقه هم آشنا شوید.
فصلهای بهار، تابستان و پاییز بهترین زمان برای دیدار از دریاچهی چورت هستند. با این وجود اگر تحمل سرمای زمستان را داشته باشید و بتوانید با سختی مسیر نیز کنار بیایید، قطعا با حال و هوای متفاوتتری در این فصل از این دریاچه دیدن خواهید کرد. اگر در تورها ثبت نام کنید در این مورد کمک زیادی به شما میکنند.
برای رسیدن به این مکان بسیار دل انگیز باید از جاده مرند-جلفا به هادیشهر (علمدارگرگر) وارد شد و با عبور از یک جاده خاکی در نوار مرزی ایران و جمهوری آذربایجان و گذشتن از یک جاده فرعی، به دره ای باصفا رسید که محل آسیاب خرابه است. از تبریز تا جاده فرعی جلفا به علمدار 106 کیلومتر است. از علمدار تا آسیاب خرابه 27 کیلومتر راه خاکی است.
ادامه مطلب
ادامه مطلب
ادامه مطلب
.: Weblog Themes By Pichak :.