گروههاي غيرمذهبي که ملحدان و مشرکان آن زمان و بعضي نيز ماديگرا بودند، با امام صادق عليه السلام به مناظره مي نشستند و از مخاطبان آن حضرت محسوب ميشدند.
اين گروه با خود امام و گاهي با شاگردان امام در مسائلي چون اثبات صانع، وحدانيت خالق، اصالت ماده، ملاک بودن حس در ادارک موجودات عالم و رد عالم ماوراء الطبيعه به بحث و گفت وگو ميپرداختند.
امام با همۀ گروهها به بحث و مناظره مينشست.
هر چند افراد زیادی، آنها را از خود طرد کرده باشند؛ از جمله ابن ابي العوجاء که زنديقي منکر بود و علما از هم نشيني و بحث به او به جهت خبث لسان و فساد دروني اش، کراهت داشتند.
وي با وجود اين که انجام مناسک عبادي مسلمانان از جمله مناسک حج را مسخره مينمايد، حضرت از او ميخواهد که هر سؤالي که دارد، بپرسد.
امام نيز در پاسخ به او، عقايد خود را صريحا اعلام ميدارد و ميگويد که او گمراه است. .
امام و شاگردان او در اين مناظرات همواره حافظ ارکان شريعت و اعتقادات اسلامي بودند. رفتار امام با اين طبقه از جامعه، برخوردي حکيمانه و همراه با حلم و صبر و درایت بود.
امام به ادعاها و ادله آنها با متانت و صبوري گوش ميداد و معمولا از ادله خود خصم، با ظرافت خاصي استفاده ميکرد و آنچه را که مبناي اعتقادات خود آنها بود و مورد قبولشان واقع ميشد، براي رد مدعاي آنها و اثبات اعتقادات اسلامي استفاده ميکرد.
مهمترين ابزار امام در برخورد با اين گروهها، همان اخلاق معنوي، کريمانه و روحيه بردباري وي بود که سرانجام مخاطب را به تسليم وادار ميکرد و آنها زبان به ستايش امام مي گشودند.
ابو شاکر ديصاني از بزرگترين متکلمان زنادقه و ملحدان به شمار ميرود. وي که سابقه بحثهاي متعددي را با امام عليه السلام دارد، هنگامي که ميخواهد نظر و دليل امام را در حدوث عالم بداند به امام ميگويد:
تو يکي از ستارگان درخشان هستي و پدرانت ماههاي درخشندۀ آسمان معرفت و مادرانت دانايان و اهل جمال و کمال هستند و نهاد تو از بهترين نهادها و سرشتهاست و هرگاه ذکري از علما ميشود، انگشتان به سوي تو اشاره ميکنند. اي درياي پر آب و گرانمايه، دليل حدوث عالم چيست؟
امام عليه السلام در مناظره با ابوشاکر ديصاني براي اثبات حدوث عالم از يک تخم مرغ استفاده ميکند و چگونگي تغيير آن و تبديل شدن تخم مرغ به جوجه را نشانهي حدوث عالم ميداند.
ابوشاکر از امام تشکر ميکند و ميگويد:
تو چون ميدانستي که عادت ما بر اين است که تا چشمانمان نبيند و امري را با يکي از حواس خود حس نکنيم، آن را نميپذيريم، شما هم از همين راه ما را قانع کرديد.
در زمان امام جعفر صادق چند نفر به زندقه شهرت داشتند که معروفترين آنها ابن ابي العوجاء، ابن طالوت، ابن اعمي، و ابن مقفع بودند که در ايام حج به مسجدالحرام مي آمدند و با مردم تماس داشتند و نيز با امام صادق دربارۀ مسائل مختلف مناظره و احتجاج ميکردند.
آیا وقت آن نرسیده که ما هم مباحثه و مجادله با حفظ ادب و احترام را از رهبران واقعی خود بیاموزیم؟
اين گروه با خود امام و گاهي با شاگردان امام در مسائلي چون اثبات صانع، وحدانيت خالق، اصالت ماده، ملاک بودن حس در ادارک موجودات عالم و رد عالم ماوراء الطبيعه به بحث و گفت وگو ميپرداختند.
امام با همۀ گروهها به بحث و مناظره مينشست.
هر چند افراد زیادی، آنها را از خود طرد کرده باشند؛ از جمله ابن ابي العوجاء که زنديقي منکر بود و علما از هم نشيني و بحث به او به جهت خبث لسان و فساد دروني اش، کراهت داشتند.
وي با وجود اين که انجام مناسک عبادي مسلمانان از جمله مناسک حج را مسخره مينمايد، حضرت از او ميخواهد که هر سؤالي که دارد، بپرسد.
امام نيز در پاسخ به او، عقايد خود را صريحا اعلام ميدارد و ميگويد که او گمراه است. .
امام و شاگردان او در اين مناظرات همواره حافظ ارکان شريعت و اعتقادات اسلامي بودند. رفتار امام با اين طبقه از جامعه، برخوردي حکيمانه و همراه با حلم و صبر و درایت بود.
امام به ادعاها و ادله آنها با متانت و صبوري گوش ميداد و معمولا از ادله خود خصم، با ظرافت خاصي استفاده ميکرد و آنچه را که مبناي اعتقادات خود آنها بود و مورد قبولشان واقع ميشد، براي رد مدعاي آنها و اثبات اعتقادات اسلامي استفاده ميکرد.
مهمترين ابزار امام در برخورد با اين گروهها، همان اخلاق معنوي، کريمانه و روحيه بردباري وي بود که سرانجام مخاطب را به تسليم وادار ميکرد و آنها زبان به ستايش امام مي گشودند.
ابو شاکر ديصاني از بزرگترين متکلمان زنادقه و ملحدان به شمار ميرود. وي که سابقه بحثهاي متعددي را با امام عليه السلام دارد، هنگامي که ميخواهد نظر و دليل امام را در حدوث عالم بداند به امام ميگويد:
تو يکي از ستارگان درخشان هستي و پدرانت ماههاي درخشندۀ آسمان معرفت و مادرانت دانايان و اهل جمال و کمال هستند و نهاد تو از بهترين نهادها و سرشتهاست و هرگاه ذکري از علما ميشود، انگشتان به سوي تو اشاره ميکنند. اي درياي پر آب و گرانمايه، دليل حدوث عالم چيست؟
امام عليه السلام در مناظره با ابوشاکر ديصاني براي اثبات حدوث عالم از يک تخم مرغ استفاده ميکند و چگونگي تغيير آن و تبديل شدن تخم مرغ به جوجه را نشانهي حدوث عالم ميداند.
ابوشاکر از امام تشکر ميکند و ميگويد:
تو چون ميدانستي که عادت ما بر اين است که تا چشمانمان نبيند و امري را با يکي از حواس خود حس نکنيم، آن را نميپذيريم، شما هم از همين راه ما را قانع کرديد.
در زمان امام جعفر صادق چند نفر به زندقه شهرت داشتند که معروفترين آنها ابن ابي العوجاء، ابن طالوت، ابن اعمي، و ابن مقفع بودند که در ايام حج به مسجدالحرام مي آمدند و با مردم تماس داشتند و نيز با امام صادق دربارۀ مسائل مختلف مناظره و احتجاج ميکردند.
آیا وقت آن نرسیده که ما هم مباحثه و مجادله با حفظ ادب و احترام را از رهبران واقعی خود بیاموزیم؟
تاريخ : چهارشنبه یازدهم مهر ۱۳۹۷ | 23:42 | نویسنده : Behnam M |
.: Weblog Themes By Pichak :.
